روزهای قشنگ بدون آدنوما کارسینوما

اولین روز پاییزتون سرشار از انرژی مثبتپاییز را دوست دارم  ، بخصوص پاییز امسال رو امسال می خوام غم و غصه و بیماری رو به برگهای زرد و نارنجی درختان آویزون کنم و بعد از صدای خش خش برگها زیر پاهام یواشکی لبخند بزنم  ؛ ﺑﺮﮔﻬﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺑﺎﺭ ﻧﻔﺲ بهم هدیه ﻛﺮﺩﻧﺪ می خوام با یه عالمه آرزوی خوب پاییز رو شروع کنم چه اهمیتی داره که حتی دیگه نمی تونم یک نفس یه درس فارسی رو برای آروین بلند بلند بخونم دی روزهای قشنگ بدون آدنوما کارسینوما...

دوست دارم تنها باشم
با خیالی ؛ خالی از با تو بودن ها
دوست دارم به یاد آن روزهای گذشته
در خلوتی
کنج آرام این اتاق خالی
به یاد آن روزگاران
خاطراتم را یاد کنم

در مهر ماه سال 91 در اوج سلامت با بدترین اتفاق زندگیم روبرو شدم .سرطان رکتوم .
اما بالاخره در تیرماه سال 92 پیروزمندانه شکستش دادم. این وبلاگ گویای روزهای سخت من است ؛ روزهای مبارزه با بیماری و البته روزهای شیرینم بعد از اتمام دوران درمان .

روزهای قشنگ بدون آدنوما کارسینوما...

اگر روزی دلم گرفت یادم باشد که خدا با من استکه فرشته ها برایم دعا می کنند یادم باشد : که قاصدکی در راه است که خوبی نزدیک است که من راه رفتن می دانم و دویدن و جاده ها قدم هایم را شماره خواهند کرد اگر روزی دلم گرفت یادم باشد : که من زنده ام خدا هم همین نزدیکی است و دیگر تنها نیستم پی نوشت : فردا اولین ویزیت بعد از اتمام درمانم است امیدوارم همه چیز خوب پیش برود پی نوشت بعد از ویزیت : دیروز  پیش آنک روزهای قشنگ بدون آدنوما کارسینوما...